اگر شما یک بازپرس جنایی باشید، قطعاً اثر انگشتِ مجرم از جملۀ موارد مهمی‌ست که در صحنۀ جرم نیاز به تشخیص و شناسایی آن دارید. اما سوای سودمندیِ روش‌های فعلیِ تشخیص اثر انگشت، هنوز نمی‌توان با استفاده از آن‌ها اطلاعات مهمِ شیمیایی نظیر دی‌ان‌ای و یا سرنخی از تماس احتمالیِ مجرم با مواد منفجره را به‌دست آورد. در حال حاضر، بازپرسان جرم و جنایت نمونه‌ها و عکس‌های مربوط به اثر انگشت را به آزمایشگاه برده، با روش‌هایی تلاش می‌کنند تا محتوایِ شیمیایی آن را شناسایی کنند.
اما اخیراً شیمیدان‌های دانشگاه ایالتیِ لوئیزیانا فناوری‌ای را توسعه داده‌اند که در همان محل وقوع جرم می‌تواند اطلاعات مهمی از اثر انگشتِ مجرم به دست دهد. روش کار این فناوری به این صورت است که با لیزر سطح اثر انگشت را اسکن، و آن را با مقادیر زیادی از انرژیِ متمرکز در محدوده‌ای کوچک گرم می‌کنند. با اِعمال گرمای کافی، پیوندهای شیمیایی موجود در آب گسسته می‌شود. سپس به کمک فناوریِ موسوم به «کَند و سوزِ لیزری» این مواد شیمیایی برداشته، و بعد به درونِ یک فیلتر مکیده می‌شود. در این مرحله، با استفاده از روشِ اسپکترومتری می‌توان بلافاصله اجزای شیمیایی اثر انگشت را در محلِ وقوعِ جرم تجزیه و تحلیل کرد. این فناوری قادر به تجزیه و بررسیِ بسیار دقیقِ مواد مختلفی نظیر چربی، پروتئین، مواد ژنتیکی مانندِ دی‌ان‌ای، مواد منفجره، و... است.
حال دستاورد این پژوهش‌گران می‌تواند سهم بسزایی در حل و فصل معماهای جنایی ایفا کند. همچنین، در آینده به متخصصین خنثی‌سازی بمب نیز این امکان را خواهد داد تا بدون حضور مستقیم در مکان‌های پُرمخاطره، نسبت به شناسایی و خنثی‌سازی بمب اقدام کنند.
نتیجۀ این پژوهش در نشریۀ انجمن امریکاییِ طیف‌سنجیِ جرمی منتشر شده است.
