در حال حاضر، افزون بر ترس و وحشتِ ناشی از وجود بمب‌های هسته‌ای که [متاسفانه] زمین به وجودشان مزّین است، دشوار بتوان تصور کرد که آن‌چه همراه با جنگ هسته‌ای می‌آید، تنها تندبادهای ویرانگر باشد. در واقع، مسئلۀ دیگر، آثارِ چنین رویدادی‌ست که در هفته‌ها، ماه‌ها و سال‌های پس از آن نمایان خواهد شد.
به کمک ادواتی که تاکنون ساخته‌ایم، توانسته‌ایم مکان‌های پُرشکوهی نظیر ماه، مریخ، پلوتو، و حتی آن‌سوی مرزهای منظومۀ شمسی را از نزدیک ببینیم و بررسی کنیم. اما در این میان، هنوز خورشید یک استثناء است. خورشید با دمای مرکزیِ نزدیک به 15 میلیون درجۀ سلسیوس، و ابعادی بالغ بر 1.3 میلیون برابر زمین، احتمالاً جرأتی وافر و فناوریِ درخوری می‌طلبد تا بتوان به مصافش رفت.
حال، آژانس فضایی اروپا با عزمی راسخ برای بررسیِ امواج گرانشی، خود را ملزم به ارسال فضاپیما به مدار این غول عظیم و داغ می‌داند.
در فهرستِ عجیب‌ترین اجرام کیهانی، کِلت-9بی KELT-9b یک مدعی‌ست! با ابعادی در حدود سه برابر مشتری (که بزرگ‌ترین سیارۀ منظومۀ ما است) و البته چگالی معادل نصف آن، این سیاره از عجیب‌ترین اجرام سماوی است.
