اگر تا به حال در پینترست یا اینستاگرام جست‌و‌جویی کرده باشید، احتمالاً چشم‌تان به آن‌ها افتاده: گیاهانی کوچک و سبزرنگ که گویی درست از درون کاتالوگ‌های طراحی می‌آیند و یادآور مدرنیسمِ شهریِ قرن بیستم‌اند. منظور ما گیاهانِ هوایی است! همان‌طور که از اسم‌شان بر می‌آید، این گیاهان برای زنده ماندن، نیازی به خاک ندارند. گیاهان هوایی (Air Plants) هم‌چنین با نام «تیلاندزیا» هم شناخته می‌شوند. آن‌ها از گونه‌های مختلف آناناسیان‌اند. شما با میوۀ آناناس آشنایی دارید. بد نیست بدانید تنها گیاهِ آناناس در بین خانوادۀ آناناسیان میوه می‌دهد. تیلاندزیا مانند اغلب گیاهان دارای ریشه و برگ است و می‌تواند گُل بدهد. اما بر خلاف بیشتر گیاهان، تغذیۀ آن به وسیلۀ ریشه‌هایش صورت نمی‌گیرد و عملکرد آن‌ها بیشتر برای مهار و حفظ گیاه در محل زیستش است. این برگ‌های آن است که رطوبت و مواد مغذی را برای گیاه تأمین می‌کند؛ و همین قابلیت، برگ برندۀ این گیاه نسبت به بسیاری از گیاهان دیگر است. آن‌ها در طبیعت روی شاخۀ درختان و صخره‌ها و به کمک نور خورشید [بی‌آن‌که زندگی انگلی داشته باشند] نشو و نما می‌کنند. این یک مزیتِ فرگشتی نسبت به زندگیِ مرگبار و بی‌نورِ کف جنگل‌های انبوه است. اما اگر تمایل داشته باشید، شما هم می‌توانید از این گیاهان در خانه نگهداری کنید. از آن‌جا که گیاهان هواییِ خانگی برای زندگی به نورِ غیرمستقیم خورشید و اسپریِ آب برای هر دو تا چهار هفته یک‌بار احتیاج دارند، شما هم به آسانی می‌توانید گیاهی به همان زیباییِ گیاهان هواییِ پینترست و اینستاگرام داشته باشید! اما ورای این ظاهر زیبا، جلوۀ طبیعی و وحشیِ تأثیرات زیادِ فرگشت را می‌توان به خوبی در آن‌ها دید. به آن فکر کنید..
